ارزیابی خستگی و ارتباط آن با شاخص شدت بی خوابی در کارگران یک شرکت نورد و تولید قطعات فولادی

زمینه و هدف : خستگی یکی از عوامل بروز عوارض و بیماری­ها و ایجاد حوادث ناشی از کار بوده و باعث کاهش بازدهی در کار می­گردد . همچنین درکارگران نوبت­کار که دچار اختلالات خواب هستند اثرات ذکر شده تشدید می­گردد . هد ف از این مطالعه بررسی وضعیت خستگی کارگران و ارتباط آن با شاخص شدت بی­خوابی در کارگران شرکت نورد و تولید قطعات فولادی استان تهران بود.   روش بررسی : این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که بر روی 180 کارگر کارخانه نورد و تولید قطعات فولادی صورت گرفته و جمع آوری اطلاعات به صورت حضوری و با استفاده از پرسشنامه­های استاندارد، انجام پذیرفت.   یافته­ها: نتایج نشان داد که بالاترین درصد خستگی در کارگران روزکار و شیفت شب به ترتیب با امتیاز 6 و 7 و سطح خستگی 4 قراردارد. میانگین تمام نشانه­های مرتبط با خستگی و امتیاز کل شاخص شدت بی­خوابی در کارگران شیفت در گردش از شیفت ثابت بیشتر بوده و از نظر آماری این تفاوت معنی­دار بود. ارتباط معنی­داری بین شاخص شدت بی­خوابی و علائم خستگی به دست آمد. شغل انبارداری بیشترین امتیاز را از دو جنبه خستگی و شاخص شدت بی­خوابی به دست آورد.   نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که سطح خستگی و شدت بی­خواب در پرسنل این شرکت بالاست و از آنجایی که وقوع حوادث و کاهش بهره­وری با خستگی و بی­خوابی ارتباط دارد، با استفاده از تمهیداتی مانند کاهش ساعات کاری، استراحت و نرمش در حین کار، توجه کافی به نیازهای انسانی کارگران و بهبود نظام کاری می­توان بی­خوابی را کاهش داد.